لوکیشن: ساموت ساخن تایلند
معمار: گروه معماری ایف (IF)
مساحت: 6000 مترمربع
سال احداث: 2019
عکاس: کتسیر وونگوان
فلسفه طراحی این بیمارستان بر اساس جمله‌ی "بازی کردن شفابخش است" پی‌ریزی شده است. از طرف دیگر کانسپ طراحی این بیمارستان با اصل قرار دادن "ابعاد کودکان" شکل‌گرفته. بیمارستان ازجمله مکان‌هایی است که افراد سعی دارند تا جای ممکن از آن دوری کنند و به‌قول‌معروف گذرشان به آنجا نیافتد. اما در طراحی بیمارستان EKH سعی بر خلق محیطی دوستانه بوده است، به‌طوری که معماری بیمارستان و طراحی داخلی آن بیشتر شبیه مرکز خرید یا یک هتل گران‌قیمت است. اگر چنین محیطی می‌تواند احساس بیمارستان رفتن را برای بزرگ‌سالان تحمل‌پذیر کند برای کودکان چطور است؟
برای بچه‌ها، تجملات لاکچری چیزی نیست که ترس آنها را از درد، تزریقات, سرم و یا حتی تلخی قرص‌ها و شربت‌ها را تسکین بدهد و آرامشان کند. بنابراین اوصاف طراحی بیمارستان کودکان EKH به دنبال خلق تجربه‌های شاد همراه با روند معالجه کودکان است. آشنایی با تفکر کودکان این نکته را یادآور می‌کند که بازی کردن و سرگرمی اصلی‌ترین چیزی است که کودکان به دنبالش هستند. حتی کودکان با پیش‌زمینه فرهنگی متفاوت در این نکته که همه‌شان عاشق بازی کردن و انجام کارهای سرگرم‌کننده‌اند با یکدیگر مشترک‌اند.
استفاده از عنصر سرگرمی به‌عنوان نکته کلیدی به معماران بیمارستان کمک کرده است تا بتوانند خود را به‌جای کودکان گذاشته و ازنقطه‌نظر آنها مسائل را ببینند. معماران ورودی بیمارستان را با یک در کشویی غول‌پیکر که به‌مانند یک شوخی می‌مانند طراحی کرده‌اند و با این کار اولین برخورد کودک با بیمارستان را به مسئله‌ای لذت‌بخش تبدیل کرده‌اند. محل انتظار هر کلینیک مثل یک زمین‌بازی طراحی‌شده که کار والدین را برای بیرون بردن بچه از بیمارستان سخت می‌کند. معماران حتی در طراحی بیمارستان پا را فراتر گذاشته‌اند و استخر مخصوص کودکانی را طراحی کرده‌اند که روی سقفش را هم با ابرهای فانتزی تزئین کرده‌اند.
رنگ‌های پاستلی به کار رفته در طراحی کلینیک‌های مختلف و بیمارستان، کودکان را تشویق می‌کند تا از تخیلی‌شان برای خلق دنیای خیالی بیمارستان استفاده کنند (این‌یک نکته مهم در مورد کودکان است که آنها در اولین برخوردشان با یک محیط تصورات خیالی‌ای درباره آن در ذهنشان می‌سازند). طراحان بیمارستان به نحوی برنامه فضایی بیمارستان را طراحی کرده‌اند که گویی در ذهن یک کودک نشسته‌اند و تمام جزئیات آن را برای طراحی به‌کار برده‌اند. نور غیرمستقیم به‌کاررفته در تمامی راهروهای این بیمارستان به والدین این اطمینان را می‌دهد که بیماران کم سن و سالشان از نور بیش‌ازحد درخشان و مستقیم دور می‌مانند و آزرده نمی‌شنوند.
در طراحی بیمارستان چهار نوع اتاق در نظر گرفته‌شده‌اند اما از آن دسته‌بندی همیشگی اتاق‌های بیمارستان یعنی اختصاصی، سوئیت، نیمه اختصاصی و یا استاندارد خبری نیست بلکه آنها را با این نام‌ها اتاق نهنگ، لاک‌پشت، شیر و خرگوش که برای کودکان دوستانه‌ترند دسته‌بندی کرده‌اند. هر اتاق این بیمارستان با رنگی متفاوت تزئین شده است و در بالای تخت خواب چراغ‌های شب خوابی به‌طور سفارشی برای هر اتاق طراحی‌شده تا هم نوردهی کافی برای اتاق را داشته باشند و هم نور ملایمی را برای ساعات خواب کودکان فراهم کنند.
با توجه به این بیمارستان متوجه این موضوع می‌شویم که دوران طراحی درمانی با اسلوب گذشته و سنتی که تمام نورها به‌طور مستقیم و خیره‌کننده طراحی می‌شد و یا کودکان در فضای درمانی همواره در حال گریه کردن بودند گذشته است و طراحی درمانی سنتی در دوران معاصر باید کنار گذاشته شود و جای خود را به روش‌های نوین طراحی فضاهای درمانی بدهد.
امروزه که والدین و بزرگ‌سالان همواره در حال حسودی کردن به اسباب‌بازی جذاب و یا حتی خوراکی‌های آنها هستند بیمارستان کودکان EKH مسئله دیگری را هم برای حسودی کردن به کودکان امروزی را به وجود آورده.
منبع: